Yüzümüzde asılı kalmış
Yarım yamalak,
Donuk ve mahzun tebessümler..
Daha söylenecek sözler vardı oysaki.
Dilimizin ucunda dökülmeye hazır
Söylenmemişlikler..
Bir bakış olur ok misali
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
' kisa anlatimda o kadar gercek olan seyleri dile getirmissiniz ki.. unutmak istediyib de unutamadiklarimiz..söylemek isteyibde söyleyemediklerimiz vardir hayatta...cogu kes pismanlik duyariz ama yasanan yasanmisdir artik...kaleminiz daim olsun...'
Hani dönünce arkasını..
Vazgeçmemişlikler…
Unuturuz dedik ama..
Oysaki aslolandı unutamadıklarımız.
Unutamadığımız, kimisi keyifli ama çoğunlukla da hüzünlü ve acılı anılar öylesine beyinlere kazınmış ki, bazen rüyada bile rahat bırakmayan karabasanlar oluverirler bir çırpıda.
Hayatın gerçeklerini tek bir dizede toplayan yüreğinizi kutluyorum efendim.
Tebrik ederim duyarlı ve duygulu yüreği.
Selam ve saygılarımla.
Bu şiirde, son dizede 'oysaki' sözcüğü bence kereksiz...
... Donuk ve mahsun tebessümlerin bir gereksinim olmayacağı ütopya için ben de varım... Sağolun...
Çok hoş olmuş
Sevgi ve Saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta