Aslolan Yaşamak Şiiri - Süleyman Bozdemir

Yaşam sırasında ve sonrasında
Yaşadık yaşamdan bir şeyler umarak
Bir büyük boşlukta doğdu büyü
Nasıl unuturuz o ünlü türküyü
''Mavi gök,yeşil dal,kuştüyü
Alıştığımız bir şeydi yaşamak''

İnsan merak ediyor zaman zaman
Ve kendisini alamıyor sormaktan
Ayrıldıktan sonra bu dünyadan
Hiç mi haber alınmıyacak?
Olmayacak mı bizi anımsayan,soran kimsemiz?
Öylesine karanlık mı olacak gündüzümüz, gecemiz?
Ha olmuş ha olmamış kabir penceremiz
Her şey gök kubbede hoş bir seda mı kalacak?

Diyorum ki; ne gereği var sanki bugünden
Bir sonrasını düşünmek henüz yaşarken
Yaşanacak güzel günlerin hayalini kurmak varken
Aydınlık penceremizden ışık dolarken
Aslolan bu dünyada doyasıya yaşamak.

Dostlarım yaşadın mı doyasıya yaşayacaksın
Dünyayı,evreni kucaklarcasına
Sonrasını öylesine takmıyacaksın kafana
Unutma ki:yaşam dediğimiz kısacık ömür
Verilmiş bir armağandır insana
Ve insan,bir armağandır bu güzel dünyaya
Yaşamın kıymetini bil, yeter sana! ...