Aslolan Tek Gerçek Şiiri - Ömür Yılmaz

Katı bir tenhalık
Sardı dört bir yanımı,
Sonsuz uçsuz bucaksız
Bir alçak karanlık
Kol geziyor etrafımda,
Belkiler acabalarla
Birbirine girmiş durumda,
Umutlar unutmalarla karışmış,
Adımlar gölgeyle yarışmakta,
Aşk affa akıl gurura sığınmışken,ben
Şimdi bir kaldırım gibiyim aslında,
Üstünden ne çok insan geçse de
Yapayalnızdır esasında.
Ve bu,
Yalnızlığın en heder en beter
Çeşididir...
İnsanlar sahte
İnsanlar kahpedir...
Tek gerçek ne midir?
Annenin:
''Oğlum yanındayım! ''
Sesi,sevgisi,samimiyetidir...