Felek yaşken eğdi boynumu
Doyamadım bozdu oyunumu
Kurda kuşa kaptırdım malımı
Kimseye anlatamadım hâlimi
Aslen, kimseyi üzmek değildi kastım
Kanayan yaralarımıza parmak bastım
Beş duyumla ortaklaşa şiirler yazdım
Belki de ibret olur diye panoya astım
Eğer ki ağlıyorsam, elbet bir ağlatan vardır
Eğer gülüyorsam, elbet bir güldüren vardır
Ne ağladığımı gören/ne gözyaşımı silen var
Ne feryadımı duyan/ne imdadıma koşan var
O’ndan başka da ne kimim ne de kimsem var
Ne malım ne mülküm ne de kalın kürküm var
Yürekten yazıp söylediğim, böyle türküm var
Kıyamet kopacak olsa da O’ndan ümidim var
B. Tunca/24.06.2004-06.24
Bayram TuncaKayıt Tarihi : 25.6.2004 10:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bayram Tunca](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/06/25/aslinda-yoktu-kastim.jpg)
Turhan Toy
TÜM YORUMLAR (1)