Aslında Şairler Yoktur Şiiri - Zeynep Ezmen

karanlık sokakların var senin
ve de ıssız, kimsesiz
senden başka
kimin yok, kimsen yok.

sokak lambalarına çarpar bir tek sesin.
ışığı yanan pencerelerse
hüzün saçar;
karanlık başlar,
ayna bulamaz yüzler,
mahrumundur çünkü senin.

kim?
kim bilebilir seni?
kim dehlizlerinde kaybolup
bir ben bulabilir yeniden?
“sen”den bir “ben” kim yaratabilir?
kimsesizliğini kim duyabilir?


kim?
kimin kimsen olabilir?

kimin yok, kimsen yok…
kimsesizsin.

hoyrat ellerden
hoyrat (dil)lerden
uzak ol.
bağla beni yollarına.