Aslı'ya I, Şiiri - Hasan Sakman

Kapkara bulutlarla kaplı bir gece,
acımasızca çakan şimşekler
ve inadına parlayan bir yıldız...
Sabah ayazında iki sevgili,
kumsalda ışıl ışıl bir güneş...
Uçsuz bucaksız okyanuslar...
Sabah güneşiyle açılan bir gül,
kapanan perdelerin arkasında,
iki sıcak ve mutlu yüz...
Uzanan bir ele dokunan
ince, narin parmaklar...
Bir kır pikniğinde
ya da pencerenin buğulu camlarından
izlenen rengarenk bir kelebek...
Koca bir buğday tarlasının sarılığında
bir başak tanesinin toprağa uzanışı...
İçtenlikle söylenen iki küçük söz...
Ardınsıra tekrarlanan ve sanki
hiç bitmeyecekmişcesine duyulan özlem...
Mutlulukta ve sağlıkta,
hep birlikte...
Oda duvarlarına asılan tatlı,
küçük resimler...
Bir radyo frekansından ya da
yürekten söylenen aşk şarkıları...
Her anı seni sevmekle geçen,
bir ömür uzunluğunda
bir kalp atışı yakınlığında,
gözlerimden dökülen yaşların
içtenliği kadar,
hiç kimseyi sevmediğim
ya da sevemeyeceğim kadar...
ve üç noktanın doldurulamayan boşluğunda,
şimdi seni benden, senden, bizden
bir gülden, evrenden ve de ömrümden
daha çok seviyorum...
(1 Nisan 2001)