Camı açsam tütsü kokacak İstanbul
Martı sesleri yüreğime akacak
Oynaşan kediler korkacak
Güller susacak
İçeriye vedalar akacak
Gözlerimi kapatsam
veda edebilmeyi bilenindir ayrılıklar
yoksa sonsuz kaybedişin telaşı başlar
koşulsuz sevgiyi tattılar
ah neye yarar uzaklıklar
zor kadın olmak
yıllar geçmiş
senden bahsetmeyeli
adını duydum bugün
irkildim, gülümsedim
zihnimin tavan arasından indi
dudağıma yakın hatıralar
ay yarımım diyor
aldılar diğer yarımı
celladım bile elini kana bulamıyor ya
nasıl öldürmüyor beni bu can çekişmeler
ne kadar bağırsam da
diğer yarısındayım ayın
tepelerden aşağı ılık bir rüzgar
antik kenti saklayan kumları
ince ince savuruyor
bağbozumuna daha erkenken
asmalı tabaklar masalara iliştirilmiş
toprağı dinliyor
umudun çatı arası ezberimde
duyulmuyor
ikindiler sesleniyor
git mürekkeplerinle diyor
git
ardından taşacak nehirler
bir yoklukta kayboldum
kımıldamayan vücudumda
çırpınan zihnim
çarpıyor düşüncelerini
duvardan duvara
daha çok acıtmak için canını
Bir ömür özleme kattım gidişimi
Ardımdan sen mi bakardın
Arnavut kaldırımının ıslak busesi mi
gelişimi bıraktım sana yokuşun bittiği yerde
en büyük işkencelerden biridir
gelip gelmeyeceğini bilmediğin bir vakit için
saniyeleri saymak
kanımda Ege'nin mayasıdır
sabır
Elveda yitirilmiş okyanus
Elveda yitirdiğim her an
yeniden benim olan
Sonsuz mavilik
Ellerimin arasından akan rüzgarım
Koca dağ
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!