Zaman Çaredir Dediler,
Elbet Unutursun.
Bir Gün Gelir Sende Dünya'ya Tutunursun.
Kalbinde ki Boşluğu Elbet doldurursun,
Hayat Geldi Geçti..
İşte Bu Zamanın Sonu.
Zamana Yenildik
Ama Daha Ölmedik
Belki Gururumuzdan Ödün Vermedik
Biz Kazanmayı Değil Kaybetmeyi Daha Çok Sevdik
Her Kaybedişimizde Daha Güçlü Kalktık Ayağa
Daha Fazla Sarıldık Acılarımıza
Sendin bütün benliğim,
bendin sen, sende ben
Yok ettin kendi ellerinle yüreğimdeki sevdanı
Şimdi sen başını vururken duvarlara
Üzgünüm ama geri dönmem sana bir daha
Yaşarken öldüren sendin
Bülbülün gülsüz, gülün bülbülsüz kalmasıymış yalnızlık.
Tek başına kendinle olmak değil;
Kalabalığın içinde kimsesiz hissetmekmiş yalnızlık.
Umutsuzluğa kapılmak,
Göz kamaştıracak kadar parlak ışıkların karşısında karanlığa bakakalmakmış yalnızlık.
Herkes’in duyduğu gürültülü seslerin içinde sağır olmakmış yalnızlık.
yağmurun gece karanlığında
bir sokak lambasının ışığıyla
beni ıslatması gibisin...
sırılsıklam ama ışıl ışıl
denizin kumsala vuran dalgalarının
köpürerek geri çekilmesi gibisin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!