Sen benim Ümidim oldun
Gök kuşağı gibi girdin hayatıma
Rengarenk cıvıl cıvıl parladın gözlerimin içinde
Sessizliğim çaresizliğim son buldu sen gelince
Darmadağındım önceleri
Yalnızlıktan değil yalanlardan yorulmuştum
Unutmak mı?
Denedim çok denedim,
Ne kokunu ne bakışını,
Ne adını, nede aşkını,
Unutamadım unutmadım.
Bu Benimki Aşk Değil Esaret sanki
Prangalarla Bağlanmış Yüreğim Yüreğine
Kırmaya Çalışsamda Zincirlerimi
Engeller Bir Şekilde Sözlerin Beni
Sevdamın Gözleri Zindan Karası
Sen ki bana şiirler yazdıran,
Dert verip derman aratan,
Gündüzümü gecemi birbirine katan,
Nasıl dersin beni sevme.
Öl desen ölürüm,
Bir sendedir gönlüm,
Olurda bir gün geçmişi hatırlarsan
O geçmişin içinde benide anarsan
Bir zamanlar deli bir kadın vardı dersen
Unutma ne olur seni ne kadar sevmişim..
Aklına gelsin sana bakışım
Bana Kimse Şair Olmadı,
Nede Ben Kimseye Şiir Oldum.
Ben Şair Oldum Dizelerim Yalnızlık
Ben Şair Oldum Mısralarım Ayrılık,
Ben Şair Oldum Şiirlerim Tutsaklık.
Ben Şair Oldukça Kalemim Keskin Bıçak.
Belkıde Bu son Şiirim..
Son Dizelerım..
Belkıde Son Off Cekışım Son Seviyorum Dıyışım..
Hayat Demıştım Hayatımı Belkıde Bıtırmışım..
Son Guluşum Son Gözyaşım Son
Ben seni yağmurun toprağı sevdiği gibi sevdim,
Ben sana bülbülün güle taptığı gibi taptım
Ben evet ben
Ben sana ölesiye aşık oldum.
Bilmem anladın mı beni hiç,
Salkım sacak sevdam benim,
Kaderim mi bu bilemedim
Hep sustum diyemedim
Belki demekte istemedim..
Şiirleri sana yazdım
Ben Kendım İstemedım Gitmeyı..
Yaşam Zorladı..
Ben İstemedım Sensızlığı..
Yalvardım Cığlık Attım Bırakın Kalayım Diye..
Ama Olmadı..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!