İçinin ışıltılı bulvarında rastladı kendine.
Geçti,
Kurgulanmış nice masalların içinden.
Durdu,
Bilindik bir halk hikâyesinin yırtılan gecesinde.
Sabah oldu,
Geçti karşısına,
Masaldan devşirdiği tozlu aynanın.
Sordu,
Ayna,
Ayna,
Güzel ayna,
...
*
Kerem’i oldu aynanın,
Aslı göründü…
Bir an fıtratına büründü…
Taş İskeleKayıt Tarihi : 25.5.2023 12:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!