beni bıraktığınca ben benim
yalnızlığımca çoğul
çoğulluğumca yalnız
çocukluğumun filmleri gibi umarsız kır pidesi sade sevişliyim
göksel hülyalarda ağlayışlarda
halep bilyeleriydin yastığımın altında sakladığım
üstüne çok düşülmüş çocuk mutsuzluğuydu oysa mevsimler ve dünya
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta