Aslan Kesilir... Şiiri - Mehmet Şahan

Kime derdim yansam mertlikten yana,
Namertle anlaşır, aslan kesilir!
Sitemde bulunsam sertlikten yana,
Benimle oynaşır, mestan kesilir!

Ne zaman özlemle baksam da düne,
Tutar ellerimden gelir bu güne!
O günkü mutluluk gitmiş sürgüne,
Kurular kıtlaşır, yaştan kesilir!

Duvarı andırır buz gibi yüzler,
Yalanı bandırır olmayan sözler!
İnsanı kandırır oynayan gözler,
Kayalar titreşir, taştan kesilir!

Özlüyorum şimdi okşayan eli,
Arıyor yüreğim aksayan yeli!
Kendinden bihaber divane veli,
Ayaklar depreşir, baştan kesilir!

Kendi bedenimde öze hasretim,
Ahvalim görecek göze hasretim,
Halimi soracak söze hasretim,
Zülüfler taranır, kaştan kesilir!

Yuvalara çöreklenip yatınca,
Yavruları birer, birer yutunca,
Birileri kuyruğundan tutunca,
Yılanlar aklanır, kuştan kesilir!

Tarlanın sırrına ermezse çiftçi
İstenen verimi dermezse çiftçi,
Mevsimin hakkını vermezse çiftçi,
Tohumlar saklanır, kıştan kesilir!

Mevlân’ın Şahan’ı sardığı günde,
Kılı kırk yerinden yardığı günde!
Münker ve Nekir’in sorduğu günde,
Yemeden, içmeden, aştan kesilir!