Aslan ile eşek bu ya,
Birlikte gezmeye çıkmışlar güya..
Etrafta yemyeşil koca bir orman,
'Niye ki..' demiş, koca aslan
'Ormanı gezmek istemezsin sen? '
Eşek demiş,
'Haydi! gezelim hemen'
Aslan,
'Eşek kardeş, bak seni kimse tanımaz...'
'Bilirsin, zordur acıkmak '
'Sen o gür sesinle iyice bir bağır...'
'Korkar kaçar, ne varsa şu ormanda! '
Ben de, biraz avlanırım bu anda.
'Olur..' demiş hemen eşek.
Başlamış anırmaya,
'Ai ai ai ai...'
Ormanda,
Ne kadar varsa kaçmış..enai!
Koca aslan da bayram etmiş...
Kimine vurmuş güzelce pençeyi,
Kimini de, pusuya yatmış halletmiş...
Eşek bağırmaktan yorgun ve argın..
'Nasıl? Ne güzel bağırdım.'
'Hepsini darmadağın ettim korkutup...'
Aslan gülmüş, demiş ki
'Gerçekten gür bir sesin var...'
'Öyle ki, az daha ben de korkacaktım! '
'Senin eşek olduğunu unutup...'
Kayıt Tarihi : 27.6.2006 10:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!