Bir yerde, bilenler bilir nerede?
Aslanı sarmış çakallar...
Yıllar yılı beslenirken pençesinden,
Çakallar da sinermiş onun gür sesinden.
Kıskanmışlar,
Kendilerini bir gün aslan sanmışlar,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
