Dünyanın güvenilmezliğine aldırmadan tozpembe
şiirler yazdım. Elimde bir bardak çay bir dal sigara, dönüp duruyorum beynimin kıvrımlarında. Lekesiz bir çarşaf gibi kapladı sokakları kar. Bacaları tüten evleri hüzünler sardı.Bir sokak çocuğunun üşümesini hissediyorum iliklerime dek. Kâh donuyorum kâh umutsuzluğa kapılıyorum hayatla ilgili. Karar veremediğimiz bazı hususlar var Aslan Bey. Çok
önemli hususlar. Üzeri beş tek bir dubleyle kaplı acılarımız var, dünyanın armağanı olarak saydığımız yalnızlık hissimizle karışık. Hemen dışarı çıkıyorum. Bir yerlerde çocuklar kar topu atıyor birbirlerine duyuyorum. Sesin geldiği yönü tayin etmek adına kulak kabartıyorum, benim hakkımda ne konuştuklarını
anlamak için ama nafile. Kulaklarım da açılmıyor
en az gönlümün açılmadığı gibi kimseye. Şimdi ben yalnız sularda mı sayılırım, bu yalnızlık benim tercihim midir diye düşündüm Aslan Bey. Yine bir sonuca varamadım. Ben yalnızca kendine asi, var olmaya çalışan zaman zaman başarsa da sıklıkla başaramayanlardanım. Hayat çemberinde kaderim
kor alevlerle yazılmış, geçmişim mıhlamış beni bugünüme, bir ışık aramışım bir ışık istemişim eşten dosttan özellikle de tanrıdan, yarınlar adına fakat bulamamışım. Biraz ilerledikten sonra fark ettim ki olmuyor, geçmiyor sol yanımdaki ıstırap dolu bu acı. Sol kaburgamı hediye etmek istiyorum zaman zaman sağa sola. Bana çektirdikleri yeter biraz da ellerde dert ol desem de kâfi gelmiyor, kandıramıyorum. Durakta sürekli öksüren, öksürmekten zaman bulduğunda nefes almaya çalışan bir adam görüyorum, gecenin bütün günah dolu kokusuna aldırmadan bir duman daha çekiyor elindeki sigaradan. Gözlerinden yaşlar süzülse de biliyorum, hissediyorum isyan etmiyor hayat düellosundaki adaletsizliğe. Geçer be diyor sessizce, geçer. Babacan bir surat ifadesi takınıyorum o an suratıma, anlamasın onda anladıklarımı. Kafamla usulca selam verip ilerliyorum bilinmeze doğru. O esnada bir kedi selam veriyor önüme geçip. Gecen güzel olsun diyor bütün samimiyetiyle, bütün insanlığın samimiyetsizliğine aldırış etmeden. İşte bu diyorum, işte budur yaşamdan beklentimiz. Kendi içinde küçük ama insanlık adına hayat kurtarıcı içten bir samimiyet. Hemencecik kucaklıyorum kediyi, başını okşuyorum,
içtenlikle bir öpücük konduruyorum. Görüşürüz
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta