Erim beni incitmez ne güzelmiş kaderim
Okşar sever ayda bir öğrenmedim özlemi
Onun kulu olurum “Yeter ki emret” derim
Yüzüm değer eline açıksa çayın demi
Bu ne biçim iftira aman sen de ilâhi
Ahırda süt sağarken öküz tepti billâhi.
Beni sever bilirim güvenirim erime
Acıyıp bakma komşu huzurluyum rahatım.
Sakın ha kıskançlıktan erim erim erime
Okşanmaktan yoruldum ondan istirahatım.
İnanmadın mı yoksa söylediğim sözüme
Aniden rüzgâr çıktı kapı çarptı gözüme.
Bir öpücük kondurdu leblerimde gül açtı
Yediverenmiş cinsi solmak nedir bilmedi
Sivri dikeni battı ondan huzurum kaçtı
Şâfi’nin adı bile kızıllığı silmedi.
Patlayan bu mayından kalmadı ağız tadı
Dayak falan yemedim sadece uçukladı.
Şikâyet etmem asla söyleyemem suskunum
Gözyaşıma aldırma mutluluktan akıyor
Elek duvarda kaldı yere saçıldı unum
Erim yaman adamdır bana iyi bakıyor.
Geçende sen anmıştın birden tuttu hıçkırık
Dengem falan bozuldu o yüzden kolum kırık.
Hastahane odası bilmem neden yurt oldu
Kimsenin suçu yoktur bu benim kara bahtım
Düşündüm de içime birden bire kurt doldu
Günbatımı olmuşum sanırdım ki sabahtım.
Gökten inen meleği konuk etti bu hane
Ölüm gelmiş cihâne, bıçaklanmak bahane...
Afet Kırat
Afet KıratKayıt Tarihi : 29.1.2011 20:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kimsenin suçu yoktur bu benim kara bahtım
Düşündüm de içime birden bire kurt doldu
Günbatımı olmuşum sanırdım ki sabahtım.
Gökten inen meleği konuk etti bu hane
Ölüm gelmiş cihâne, bıçaklanmak bahane...
Suskun Anadolu kadınlarından bazılarının , yürek dağlayan gerçeği, ancak bu denli dokunaklı ve etkili anlatılabilirdi.
Tebriklerim candan.
Sevgilerim yürekten.
Ama bişey hatırlatmama müsaade edermisiniz?.
Ben bir köylü ve çiftçi çocuğuyum. Benim annemi babamın dövdüğünü hiç görmedim. Möyde hanimini döven bir deli hasan vardı onu da herkes kınardı. Hayrettir ki: ençok dayak yiyen hanımlar Sosyetedekiler miş..Köyümde okuma yazma bilenler çok azdı fakat çok mazbut bir aile yapısı vardı. Erkek evini ve hanımını kutsal sayardı. Babam rahmetlinin bana defalarca şu tembihatı olmuştur.'Oğlum hanımı döven erkek erkek değildir. Eşşektir..Hanıma bir tokat vurduysan o hanım artık senin değildir.' Muhterem eşimle 47 yıllık evlilik yılımızı doldurduk, birbirinizi darıltmadık bile..
Hani hep eğitimsizlik derlerde ben eğitimlilerin neden se daha çok dayak yediklerini ve bu yüzden de çocuklarını arada bırakıp ayrıldıklarını biliyorum.. Selam, saygı ve dualarla.
Adem ile Havva'dan beri güncelliğini hiç yitirmeyen, erkeğin kadına şiddet uygulamasını öyle ironik bir tarzda dizelere dökmüşsünüz ki, okurken yüreğim yandı.
Hepsi demiyorum ama kadınlarımızın çoğunluğu şiddete maruz kalıyor.
Şiir; verdiği mesajıyla büyük önem taşıyor.
Tebrikler üstadım.
Tekniği, sözcük seçimi, iç ahengi oldukça sağlam...
tam puanımla listeme alıyorum.
Selam, saygı ve sevgilerimle...
Nafi Çelik
TÜM YORUMLAR (5)