Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Bildiğim bir şey var dost yürek Mehmet Bey, feodalizm dneminden kalmış, kör gelenek ve görenekleri ve hurafeleri dilimizden ve düşüncelerimizden atıp, bilimsel çağdaş yaşama kendimizi adamadığımız sürece, bizleri yönetenler hep gütmeye devam edeceklerdir. Ve geçenlerde bir milletvekilinin 'Ceketimi koysam aday olarak, yine kazanırım' dediği gibi de, devam edecektir bu ülkede demeokrasiz demokrasii... Güzel ve duyarlı bir şiirdi, kutlarım. Sevgi ve saygılarımla esen kalın!(10on)
Şair İnanç, düşünce ve idealleri doğrultusunda şiirini yazar.okuyucuya sunar...okuyucu beğenir veya beğenmez.önemli olan sanata ve emeğe saygıdır.Bu çerçevede şairi tebrik ediYORUM...Ama yaşadığımız Memlekette oy kullanmak bir vatandaşlık görevidir.Gitmemek veya gitmemeyi teşvik yasal olarak suçtur..Her vatandaş gitmeli ve oyunu kullanmalı bence.Kime kullanmalı ..noktasında...Elbette beğendiği partiye kullanmalı...Vatandaşların çoğunluğunun oyunu alanlar iş başına geldiğine göre o çoğunluğada saygı duyulmalı...
Hoşlanmadığımız partiler çok oy aldı diye ortalığı velleleye vermenin de bir manası yok.Bizim oylarımız ne kadar kıymetli ise Diğer partilere verilen oylarda o kadar kıymetlidir.Oy kullanan her vatandaş bu ülkenin şerefli birer ferdidir...
Memleketim için, Milletim için hangisi hayırlısı ise o gelsin...Sandığa gitmemek çare değil...BEN GİDECEĞİM ve yaşadığım yerde kim daha dürüst ise ona oyumu vereceğim...beni gerisi ilgilendirmiyor...saygılar....
Şiiri, sanatsal olarak yorumlamayacağım. Düşünce olarak yorumlayacağım. Yazdıklarının çoğuna katılıyorum. Aslına bakarsanız, ülkemizde, benim oy vereceğim bir parti yok. Ancak aydınlanma devrimini tamamlama açısından yararlı olacağını düşündüğüm, bir partiye oy vereceğim. Oy vermemek, beğenmediğim iktidarın yerinde kalmasına neden olacaktır. Yani, sandığa gitmeyenler, şimdiki iktidarın ekmeğine yağ sürmüş olurlar. Önümüzde duran en yakın hedef, ülkemizi bugünkü anlayışın yönetiminden kurtarmaktır. Ülke ekonomisinin temellerini oyan, sosyal yapıyı allak bullak eden bu anlayıştan kurtulmadan, ileriyi görmek olanaksızdır. Bu yüzden, tüm demokratların, birlikte hareket etmesi gerektiğine inanıyorum. Önümüzde duran görevi tamamladıktan sonra, daha ilerisi için yeni açılımlar oluşturabiliriz. Oylarımızı boşa harcayarak sonuca varmamız olanaklı değil. (.........)
Sosyal içerikli şiirlerinin, Türkçe açıklamasını da yazmalısın bence. Kürtçe bilmeyenlerin de düşüncelerinden yararlanması kötü mü olur?
Aydınlık yarınlarda buluşmak üzere...
evet ne yazık kı yine seçim yaklaştı...vaadler havada uçuşmaya başladı...geçmişe sünger çekilip unutturulmaya çalışılıyor...kısır döngü gibi hep aynı şeylere muhatap olmaya ramak kaldı...uyanmamız lazım da; politikacıların hepsi bizi ayakta uyuturken ne fayda...seçim çalışmalarına harcanan o kadar para aç, evsiz, işsiz insanların yararına kullanılsa, oy beklentisi ile göz boyamaya çalışanlar icraatları ile oyları hak edebilse ne güzel olurdu...evet oylarımız yarınımıza ışık tutacak...temennim odur ki; aydınlık yarınları sunabilenler var ise oylar onlara gitsin.
güzel bir konu, teşekkürler Mehmet bey
bilgi yendi bizi. ruh yendi.
akıl ruha yenildi.
çalışmak tembelliğe yenildi.
ok hedefe değil umursamazlığa saplandı.
yaramıza tuz basalım.
çünkü acıyı acı hafifletir.
Bu ülkede % 60 lık uyuyanlar uyanıncaya kadar biz böyle gideriz. Kutlarım arkadaşım, yüreğine sağlık, kalemine sürelilik gelsin. Saygım ve sevgilerimle kalın.
Ruhi HATUNOĞLU
ÜLKEMİZDE DEĞERLRİN KRİZİ
BİLGE SANDIK BAŞA GELEN KERİZİ
SORUMSUZLUK DUYARSIZLIK DENSİZİ
MAHKUMİYET VATANDAŞLIK OLAMAZ
ŞİİRİMDEN BİR DÖRTLÜK EKLEDİM ÜSTAD ŞİİRİN ÇOK GÜZEL SORGULAYICI YÜREĞİNİ VE KALEMİNİ KUTLUYORUM SAYGILARIMLA
Begeniyle okodum
Diline saglık
harika..
kutluyorum.
namık cem
Oy avcıları avlamasın seni,beni,bizleri,
Oy namustur oy şeref,oyunu asla satma!
Bu düzen değişmediği sürece bunları hep yaşayacağız.
Emeğinizi kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta