Asl-ı Han Şiiri - Fırat Öncel

!
sürgün acıya hükmedeli
sağalıyor yarası sözlerimin
dinle, imanla...
dinle ki aşkımdır bu:

kırıldı ellerim,
dokunaklı yerlerinden.
sebebi meçhul olalı gitmelerin,
utangaç cümleler biriktiriyorum.
yalan yerine kalan sessizliktir payım...
bil ki her şeyin “aslı”
suç ortağım bu şiir, yağmalanır bir “han”
kervan yürür içimde.

şimdi aşkım
görünür kılsın tanrı uykusunda her aşığı
kaşlarına sığınsam hangi anlamı yüklemeli sözcüklere
ben her gece hecelerken adını
-gözlerinden kaça kaça-
adın ay ışığı aşığı ruhumda

söyle hangi renk benimser
gözlerimdeki utangaç ışığı
utanıyorum böylesi sevmekten.
bu ne hazinran ki
-sensizliğimin ifadesi olur belki-
bağışla kederim viran.

! !
tanımdı...
yokluğun duldasında zihnime üflenen
yaradan şikâyet.
tenimdi...
seni bana yoktan yar eden yaradan.

! ! !
öncesi olmalı her şeyin
ön sezi yoksa.

Fırat ÖNCEL
Haziran-Temmuz 2008