Benim o çok sevdiğin gözlerim varya
Sen gittin gideli görmüyor
Ağlamak istedim geçenler
Aklımdan hiç çıkmadığın gecelerde
Saf gözyaşı akmıyor artık
Kan ağlıyorum ben her gece
Birazda cesaretime hayran kalırdın
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta