Aşktan Ötesi Şiiri - Mustafa Kaya Akozan

AŞKTAN ÖTESİ

Ben senin vuslatına sensiz kalınca vardım.
Kalbim karaya vurdu ilkbahar gözlerinde…
En perişan anımda kalbimi aşka kurdum.
Hayallerim yıkıldı can yakan sözlerinde…

Yüreğe çöreklendi hasretin karanlığı.
Yıkılan umutlarda yaşadım viranlığı
Ne zaman unutulmuş gül- bülbül yarenliği?
Yıldızların mı söndü, nur bitmiş özlerinde.

Nasırlı ellerimde kader çizgisi kanar.
Çatlayan dudaklarım “su” diye seni anar.
Adını andığımda kor düşen dilim yanar,
Kalbimdeki volkanın kızaran közlerinde.

Baharı göremeden tipide dondu kanım.
Vuslat düşü kurarken çürüdü dört bir yanım.
Derde müptela oldu, çıkıp gitmiyor canım.
Aşk kısa devre yaptı, çıldırdı nazlarında…

Kalbim uslansın diye aşkını gürzde dövdüm.
Nice namlı güzeli acı sözlerle kovdum.
Ben seni anandan da babandan da çok sevdim.
Ömrüm seraba düştü kayboldu izlerinde…

Verdiğin azap ile yana yakıla gezdim.
Aklı fikri tart edip kederden umut sezdim.
Ben aşkı senden öte aşkın gizinde çözdüm.
Baksan da göremezsin fer bitmiş gözlerinde…