Aşktan Bahsettin de Aklıma Geldi

Aşktan bahsettin de aklıma geldi,
Şebinkarahisarlı asker arkadaşım ve
Koğuşta geçen o coşku dolu günler.
Tam da gençliğimizin en fırtınalı günlerinde,
Arkadaşlıktan da öte, kardeşçesine,
Nasıl da bir sevgi ortamı oluşmuştu koğuşta.

Bahri’ydi adı.
Altından bir kalbi,
Hakikatli bir kişiliği vardı.
Sarıya çalan mavi gözleriyle,
En çok uzaklara dalıp dalıp gitmeleri severdi.
Taaa uzaklara dalar dalar giderdi,
Taaa uzaklara.
İrrite edilmediği sürece de
Nitekim, kalakalırdı öylece saatlerce.

Derin derin bakardı insanın gözlerine,
Embesilce bulanlar da yok değildi hani bu bakışları.

Ama niyeyse ben derin anlamlar bulma eğilimindeydim,
Kaskatı kesilmiş Bahri’nin derin bakışlarında.
Lafla anlatılamayacak,
Ikınıp sıkınsa da insan
Meali açıklanamayacak,
Akla hayale gelmeyecek bir yoğunlukta görünüyordu bana bu bakışlar.

Gelgelelim aylar geçti aradan.
En ufak bir gelişme, bir zeka pırıltısı gösteremedi bizim Bahri.
Leyla leyla bakmaya devam ettiği sonsuz ufuklara.
Derken ben de vazgeçtim deli bakışlarında bir mana bulmaktan Bahri’nin.
İlkin sarı yapraklar düşmeye başladı toprağa ve geldi sonbahar.