Dalgaların başlatıp denizin serildiği kumsalda ay tutulması yalnızlığım bir yana,
Bir yana, yolumu tutan baştan başa papatya dolu kırların kefen örtüleri.
Çöl toprağına inen güneşin altında tutunmuşum kızgın demirlere
Umutsuz bakışlarım dolanıp durdu yorulmasız gökyüzünde kuşların yerine.
Saçlarımın harlı duruşu bir nehrin kenarında dinlenir.
Katı gövdesi yakıyor havanın güz sarısı ekinler dönüşmüş yemyeşilden.
Hayretten donup kaldığım,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
