Aşksızlığı Kendime Giydim

İnsanlar sevinçten kör,
Gözlerimi kaybettim anne.
O sade kahve tren raylarında,
O uçağın kanadında,
Ve rıhtımda, gelmeyen gemiyi beklerken.
Gençliğimi kaybettim anne
Onu bir gence bağışladım.

Aşkımı denizin dibine gömdüm,
Balık hafızasıyla yaşayabilsin diye, canı çok acımasın diye.
Yüzümü kelebeklerin rengarenk kanatlarına sürttüm,
Hicret ederken, bir günlük dünyadan ahirete.

Cesur bir genç olan annem.
Dar alanlarda kayboldum,
Kalbim sensiz.

Avuçlarında parçalanırken,
Bir lütuf olarak hayatımı senin önüne serdim.
Her çukura düştüğümde,
"Kendinle gurur duy" derdin,
Rabbin sana ne çok vermiş.

İnsan neşe dalı olur anne.
Küçük yaşta ayaz yedim,
Bağlarıma ayaz vurdu...
Açıkça sıralanmış, kendim için sevdiğim ölümler,
Aşksızlığı kendime giydim.