Aşkla Uyandım Şiiri - Ahmet Özdemir

Ben, biz olmadım ki, varımız olsun,
Bir sanal sevgili aşkıyla yandım.
Bahar mı gördüm ki, güllerim solsun,
Türküler, şarkılar benimdi sandım.

Hüznümü yaşarken buluşur camla;
Nisan yağmurundan bir iki damla.
Dolup dolup taşar yüreğim gamla;
Bu hayal dünyada canana candım.

İnandım, zulmeti sevgi boğacak,
Kararan ufkuma bir ay doğacak,
Gökten yıldız yıldız nurlar yağacak,
Kara sevda kapsamında yıllandım.

Dönülmez döngüdür yoktur belgesi,
Bana düştü, aydınlığın gölgesi.
Melankoli sunan duygu bilgesi;
Sevgiyle uyuttu, aşkla uyandım.

(29 Ağustos 2005 Altınoluk)