Ölümün olduğu yerdeyiz bir kuru dal üzerindeyiz.
Güllerin son demindeyiz açmayan günlerindeyiz.
Öyle acı ki çektiklerimiz bıçak altında gülmekteyiz.
İnsanız, insani güzellikler yaşamak istemekteyiz
Bir bıçak altında yürümekteyiz ölüme gitmekteyiz.
Sevdiğim, sevgilim, bir tanem her gün ölmekteyiz
Ne lazım bize araba ev ömrümüzü tüketmekteyiz.
Açtı gül goncaları aşkla nefes almakla yetinmeliyiz.
Kayıt Tarihi : 8.9.2007 13:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!