Aşkınla Kül Oldu Bu Beden

Aşkınla yandı gönül kül oldu
Mevlana semahlarında kuldu
Dünya döndü geceler,gün döndü
Sen dönmedin sevdiğim ten öldü

Gel dedim sana sevdam gel bana
Sen gelmedin gönül yanan çıra
Durmadı gönül yalvarır hağla
Sen dönmedin sevdiğim ten öldü

Olurda toprak olursam sana
Hiçte zamansız genç bir yaşımda
Sakın üzülüp bana ağlama
Sen dönmedin sevdiğim ten öldü

Kamil olan can aşıktır sana
Çıkmaz içinden sevgin pranga
İki ucu mamur varmı dünya
Sen dönmedin sevdiğim ten öldü