Ne hayallerin kurbanıyım ben,
Ne yıkık duyguların,
Nede kalbime saplanmış yalnızlığın okları,
Çileler ve sık tekrarlanan yalvarışlar, yakarışlar.
Benim gönlüm; çile dünyası
Ben karanlıkların insanı...
Ne anlarım beş kuruşluk mutluluk deryasından?
Ben gülünce sonsuza dek gülerim,
Talihim el verirse...
Ben sevdadan yoksulluğun,
Gecelere dem veren
Ve çehrelerde solan aşkının yalancısıyım.
Yırtık Duygular / 7 Ocak 2002
Ahmet ÖztekKayıt Tarihi : 20.6.2007 20:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yırtık Duygular adlı kitabımdan bir şiir.
Değer, yargı, algılama ve görüş açısı.. isterim tüm şiirleriniz aş-sevda üstüne olmasın.. Genel yaşam sorunları en az sevdalarımız kadar önemli.. Örneğin, açlıktan ölürken sevda daima ikinci planda kalır. Ancak genç insanlar içinse bu geçerli değildir
Not : Zaman zaman yazılım (imla) hatası yaptığımın ayırdındayım. Bu konuda beni bağışlayın, ancak şiirlerinizi sevdim ve büyük bir dikkatle okuyorum.. Gerektiğinde onlar için objektif olma koşuluyla söylediklerim seni sakın üzmeye.. Yoluna devam dostum.. Selamlar..
TÜM YORUMLAR (4)