Aşkının Darağacı Şiiri - Atila Yalçınkaya

Ruhum, aşkının darağacında mı kalacak,
Sana hasret dideler, hep giryan mı olacak.
Bilmedim ayrılık acısı bu kadar alçak.
Anladım, sevdan beni tam kalbimden vuracak.

Nice yıl senin hasretinle geçti beyhude,
Bir şifa yaşatmadın, hep yaraydın sinede.
Ahu efgan kesildi, yaş kalmadı gözümde.
Firakın rahmet imiş, şimdi Hakka amade.

Bıraktım Leylilerde yaş dökmeyi faniye,
Bir lütfü İlahi aşk, kalbe sürur hediye.
Hakkın cilvelerine kör eylermiş Bagiyye.
Bir havuzu ekberde dalalım tefaniye.

Seherde bülbül gibi, iste Aşkı Hüdayı,
Düşe kalka bitirip kat eyledik dünyayı.
Bırakıp gafletleri, terk etmeli riyayı.
Gem vurup nefislere, kesmeli boş hülyayı.

Atila Yalçınkaya