Bir âşık varmış küçük ülkenin büyük bir şehrinde.
O şehri onun için büyük eden soludukları aynı havaymış.
Aşkını dilde değil kalpte yaşatan sevdasını ona hiç haykıramayan bir âşıkmış çünkü korkarmış aşkının kırılmasından incelmesinden…
Sağ gözüyle bakarmış sol güzünden kıskanarak…
Anlayamamış aşkı onun ona olan sevdasını Ve dökmüş ak sayfalara kusmuş içindekileri umarsızca ama fedakârca ve seçerek yazmış cümleleri.
Yine o kırılmasın incinmesin diye,
Bir gün büyük babam bir hikaye anlatmıştı bana mecnun hasta olmuş yataklara düşmüş gel zaman git zaman iyileşememiş doktor çağırmışlar doktor demiş çöllerde dolaşmaktan güneş çarpmış mecnuna çantasından çıkarmış bir iğne tam mecnuna yapacak mecnun irkilmiş neden irkildin korktun demiş doktor sen ki çöllerde aşkın için ölmekten korkmadın bir iğneden mi korkacaksın ondan korkmadım doktor bey demiş mecnun içimdeki Leyla’nın canının yanmasından çekindim…
Her şey bir anda başladı
Yaşandı
Ve bitti...
Yan yana gidip de bir süre
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta