Neyleyim Şiiri - Ali Tipi

Ben ve yüreğim avucunda bir taştım
Kendimi nehrin dibinde saklayan bir taştım
Çok değil daha ortalarda bir yaştım
Aşkından yosun doldum neyleyim

Yaktım gözlerimi ruhumu yaktım
Bir aşkıma Bir kendime baktım
Sözde mesut bahtiyar olacaktım
Aşkından ziyankar oldum neyleyim

Bilemedim böyle olacakmış son dem
Söyleseydin, sevmeyecektin madem .
Sessiz kaldı sana çığlığım ve nüktem
Aşkımdan gözyaşım Irmak oldu neyleyim

Bekledim saatler birbiri ardınca
Dert çoğalır aşk içerde artınca
Çekmek istemez bu derdi karınca
Aşkından benzim Kül oldu neyleyim

Sefa sürersin etrafın dolu insanla
Yalnızım kimsem yok aynadaki simanla
İstedim ki beni birazcık sen anla
Aşkından manalar zayi oldu neyleyim

Belki sıratı geçmek kolaydı aşkından
Belki cehennem çukuru serindi aşkından
Söylesene ne istedin ben gibi şaşkından
Aşkından ruh karardı isyanda neyleyim

Umursamaz oldun bana sunduğun cefayı
Aramadın yazmadın hep sürdün sefayı
Beklettin süründürdün sen bu aday'ı
Aşkından ben beni görmem neyleyim

Söyle; nedir dileğin benden bileyim
İstersen gözlerinden resmimi sileyim
Ya da senden başka yar mı seveyim
Aşkından kalbim körleşti neyleyim

Üçler yediler Kırklar bir olsa iflahı yok
Sevdam içimde dahada artıyor iflası yok
Tek derdim sevilmekti başka bir şey yok
Aşkından soğuttun şu yüreği neyleyim

Vur sen de Kader ,felek gibi sırtıma
Kamçıların izi çıksın derime
Dil ;gönlüme diyor, Yeter bağırma
Aşkından ben silindim neyleyim

Nasıl bir insansın bu nasıl bir fıtrat
Hele söyle bana en baştan anlat
Çözemedim bilemem ne bu bendeki surat
Aşkından gülmeyi unuttum neyleyim

Bir gözümden bir gözüme sakındım seni
Telefonda mektupta hep bakındım seni
Ne sevgi de ne aşkta göremedim seni
Aşkından hayatımı sildim neyleyim