Aşkın Yiğidi Şiiri - Murat Gezici

Ben seni unutmak için sevmedim,
Ben seni her şartta har anda her adımda sevdim.
Senin bir şarkın vardı…
Başını dizlerime dayadığında,
Gözlerimin içine bakarken söylerdin…

Sen güneşin ışıkları altında
Sen ay parçası teninle
Sen baharların bile kıskandığı
Ve hiçbir dalın hiçbir bitkinin
Açamadığı en nadide çiçektin
Benim gözümde….

Sıkılgan ve ardı olmayan
Çekilmez bir kâbus gibisin sen bana
Ben seni gecenin en kör karanlığında
Ben seni Allaha her yalvarmada
Ben seni her inanışta her yanlışta
Ben seni ateşin her söndüğünde
ve küllenmeye başlarken sevdim.

Uzakları izlerken gözlerim,
Ayak sesine hasret kalışım…
Ben geldim derken kapı ardında,
Ben senin gelmelerini sevdim…
Yiğitlik aşkın kanununda varsa,
Aşkın yiğidi benim.

Ben seni aşkın bittiğine inanıldığı,
Ancak her ölen aşkta tekrar dirildiğinde sevdim.
Ben seni umudun bittiği o yerde,
Ben seni bu bitmez çilelerin orta yerinde.
Ben seni verilen çay molalarında değil,
Ben seni Her çayda demlenirken sevdim..

Ben aşkın yiğidiyim.
Kulaklarına fısıldarken rüzgarlar,
Aşkın ayak sesini,
Hasretini çekersin bu deli şairimsinin…

Bilirsin seslerin en güzelisin
Ölümse sonu dönmem bilirsin
Aşkın yiğidi derler bana
Ölümde olsa dönmem bilirsin
Beni en iyi sen bilirsin.