Belim bükük
Nefesim sönük
Karizma buruşuk olsa bile
Gene de güzele kayar gözüm,
Kayar kaymasına da ne çare
Kırmızı gül açmaz olmuş gönlüm
Delikanlı ruhumsa çaresiz kahırda
Yorgun kalbim aşkın meşkine geç kaldıkça…
Gene de bakılmıyor aşkın yaşına başına
Gerek de kalmıyor utanmaya
Yeter ki insan gezerken gönül bağında
Haddini de bilsin gonca gül beyazında…
Kayıt Tarihi : 11.11.2015 12:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!