Aşkın Yakar Beni Şiiri - Cemil Neşeliler

Ayna karşısında ağlıyor koca bir adam
Süzülen damlaya kurban etmiş ömrünü
Derin çukur açılıverir yanağına ciğer renginde
Yoksunki yanımda, dinmez, sensizlik kederim

Hasretin ne olduğunu bilmezdim öğrettin bana
Sevdayı tanımazdım yıllardır çektirdin bana
Acılarıma rıza gösterdim boynum kıldan ince
Teselliyi bulurum sessiz; çağlayan şiirlerimle

Unutmaya çalıştım her sabah oluşunda adını
Çaresizliği bilir misin nasıl yakar insanı
Ezanlarla uyandım, tesbihle zikreyledim hülyanı
Mabedime mihrab ettim gül dudaklarını

İrem bağından şıralı üzümler topladım sana
Volkan bağrımdan ateş lavlar sunarım sana
Bu kaçıncı yaz bilmemki, kaçıncı haziran
Hicranı tuz diye bastım sabahlara dek yarama