Aşkın Viranesi Şiiri - Burak Karalar

Geçmişim de bir çok aşkı, yaşadığımı sanmıştım.
Herkes yanımdaydı sözde, baktığımda bulamadım.
Hayat bir elbise, herkesin kumaşı farklı.
Maalesef ayırt edemiyor gözlerim siyahı.

Siyah mı? , içimi karartıyor düşündüğümde.
Ceza bu bana mukadder değil, beyaz düşümde.
Üşüttüm aklımı,sözümde değil özümde.
Neden Göremiyorum beyaz bulutları gökyüzünde.

Gözlerine bakıp okyanus da kulaç atmak
Boğulduğunu sanıp gözlerine dalmaktır
Her gece bulutlara sahip çıkmam
Okyanusun sıcaklığında buharlaşması

Acıktım evet, kucak dolusu sevgiye
Açım gerçekten vicdanlı bir sevgiliye
En hatırlı kahven de, hatırım kaç sene
Saklıyorum aşkı, kahvemin her tenesinde

Daha da acı geliyor, kahvemin tenesi
Bitti artık, tadı kalmaz senelerin viranesi
Seneler akıp geçti, unuturum zamanla
Benden sonra kaçıncı aşk hicretindesin?

Aşk ağır bi yük, taşıyamaz ki her beden
Her gelen gider, sabrım buna denek
Mazoşist bir aşığım hayatım acı ve keder
Sevmeyi bilmeyen kalbe sadece hançer gerek

Cennetim de boy gösteren aklın sıratı
Sırattan geçerken, lütufum ayakların kaymasın
Doymadı nefsim sen kokan deftere yazmaktan
Her şey daha bitmedi aklın karışmasın.

Aşkı bizler mi büyüttük gök kubbesi kadar
Yazdığım şiirlerin sahibi, herkesce aşikar
Seni o kadar içten ve yürekten anlatırım ki
Satır, defter, kalemin aklı şaşar.

Sabrım taşar, aşkı daha da sendelersen
Sen gidersen, bundan sonra aşkı yasaklarım
Aşka kalbimi kapatırım, ya sen delersen?
Kaçırırım aklımı kandırıp, ya saklarım.