Bir bakışın, sessiz bir soruydu:
“Ben kimim, senin varlığında?”
O an anladım, aşk bir yön değil,
Bir açıklık — varoluşun kendini duyduğu an.
Seninle dünya daha gerçek oldu,
Taşın ağırlığı, suyun akışı,
Beni bu güzel havalar mahvetti,
Böyle havada istifa ettim
Evkaftaki memuriyetimden.
Tütüne böyle havada alıştım,
Böyle havada aşık oldum.
Eve ekmekle tuz götürmeyi;
Devamını Oku
Böyle havada istifa ettim
Evkaftaki memuriyetimden.
Tütüne böyle havada alıştım,
Böyle havada aşık oldum.
Eve ekmekle tuz götürmeyi;



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta