Aşkın Sürmesi Şiiri - İbrahim Halil Demir

Çekince gözlerime aşkın sürmesini,
Çektirdi felek envai türlü cermesini.
Acılar içinde kıvrandım durdum,
Nakşederken gönlüme aşkın dövmesini.

Düşünce gönül tarlama aşkın damlası,
Bir acayip yandı gönlümün aşk lambası.
Sevda kıvılcımları alev olup yükselirken,
Dayanılmaz olsa bile giyilir sevda abası.

Bırakılınca gönül tarlası ha bire nadasa
Anlatmak ister insan sıkıntılarını her nasa.
Seven sevdasında ısrar ettikçe,
Yaşananları saklar gönüldeki çelikten kasa.

Giyince nazik bedenime aşkın gömleğini,
Çıkmaz sokaklarda aradım sevda feleğini.
Sevilen sevene etmezse içten bir tebessüm,
Sıvasız duvarlara asar seven aşkın eleğini.

Dikince aşkın bayrağını dağların doruğuna,
Seven girer ister istemez sevdiğinin buyruğuna.
Menzil murad almazsa seven sevda yolunda,
Aklar düşmeye başlar daha bu yolda şakağına.
27/Şubat/2011