Aşkın Soytarısı Şiiri - Yusuf Maral

Kapıyı tüm gücünle vurduğunda degil,
Bütün gece boyunca uzun uzun sustuğunda anlamıştım gittiğini.
En sevdiğin şeylere umursamaz tavırlarla
gülüp geçtiğinde,
O hiç sevmediğin romanı,
ilgiyle okuyormuş gibi yaptığında,
Seviyorum cümlelerime
hedef olmamak için gözlerini kaçırıp,
Olmadık insanlardan hikayeler anlattığında
Oysa ben çoktan hissetmistim bittiğini
Son kavgamızda kırılan aynadan ayaklarıma batan cam taneleri
aslında hiç mühim degildi.
Çünkü benim o cam taneleri gibi
can tanelerim vardı
dudaklarından kalbime saplanan
Masada yarım bırakılmış
ince belli çaydan önce,
ben senden öğrenmiştim
yarım kalmanın ne demek olduğunu.
Ve sen öğrenmiştin bana,
Bir artı birin her zaman iki etmediğini
Görmek istemeyene çabanın gereksiz oluşunu
Bir kalbin Kapıları sana kapanmışsa eğer
Ne yaparsan, sevginin kilitleri çözemediğini
Bazen canını verecek kadar sevmiş olsanda
Yüreği vefasız olanda
canının beş kuruş etmediğini..
Şimdi sen yoksun, salonda gülüşün var
Üşüyen parmak uçlarımda sımsıcak ellerin
Yüzümü okşayan her rüzgarda nefesin
Dudaklarımda yaşlanan her sigarada hasretin..
Şimdi sen yoksun, ceplerimde yalnızlık kokusu,
İçimde idamlık bir mahkumun ölüm korkusu
Gözlerimde endişem, silinen neşem
Bitmek tükenmek bilmeyen bir ağlamak tutkusu
Yüzü kızarıyor, sensizliğe beş varken,
Sensizliği beş geçiyorken saatlerin
Gidişine küskün boyun büktü bütün çiçeklerin,
Papatyalar, bir ihtimal uğruna
koparılma korkusuyla uyanıyorlar her sabaha
Sen yoksun, artık önemsenmiyor telvesi kahvelerin
Oysa biz, dönme dolaplarda çığlık atan çocuklar gibi, bağıra bağıra haykırmıştık aşkı
Martıların seslerinde ritim tutmuş,
Bir solukta içimize dökmüştük sevda denilen denizi
Yüreğim yüreğinde esas duruşta,
O soğuk akşamlarda, haydi sarıl bana dediğinde,
Kollarım , cehennem koru dudaklarından almıştı ilk emri....
Öksüz bir çocuk kadar muhtaç,
İtaatkar bir asker gibi ciddi
Şimdi sen yoksun, yüreğimde vebalin var
Saçlarımın kırılan her telinde sebebin...
Şimdi sen yoksun, söz zehir, göz nehir
Soguk odalar zindan, yürek mahkum
yokluğun gardiyan
Söylesene sevgilim elden başka ne gelir
İşte buna Burak atının kanatlarında uçarken,
ansızın cehennemin dibinde çakılmak denir..
Kader zamanda muktedir, sırası gelince canımıza okumaya yetti..
Bir ben kaldım geriye içler acısı
Bir ben kaldım bu aşkın soytarısı
O ilk bakış, ilk gülüş, ilk merhaba
O son bakış, son gidiş, son elveda
Kabullenmek kolaymı sanıyorsun gerçeği
Nasıl başlamıştı,
Bak nasıl bitti....