Aşkın Sevdası Şiiri - Bahri Çelik

Çok ayazda kaldım seherin vaktinde
Fırtınalı boranda perkü perişan
Karın tipinin gücüne zor dayandım
Sevdim ben seni ebediyete kadar
Aşkın sevdasından çok acı çekenden
Gecelerin soğuk karanlığından sor

Üşüyorum yar donmuş buz gibiyim
Senin yokluğundur beni mecnun eden
Dünyalar benim olsa bakmam bir daha
İterim elimin tersiyle sen yoksan
Aşkın sevdasından çok acı çekenden
Kara kışın donmuş zemherisinden sor

Nedir bu sendeki beni sana çeken
Celbeden yüreğimi kor gibi yakan
Durmaz yanağımdam yaşlar süzülürde
Gözümden damla damla sel olur akar
Aşkın sevdasından çok acı çekenden
Yüreğimi kor gibi yakanlardan sor

Baharın serin günlerinde canlanan
Çiçeklerin açtığı güzel kokular
Olsada çeşit çeşit büyüleyici
Senin tenin kokusu bir başkadır yar
Aşkın sevdasından çok acı çekenden
Baharın aşkını yaşayanlardan sor

Mecnunu çöllere düşüren leylası
Ferhata dağları deldiren şirine
Keremdir yanıpta kül olan aslıya
Ben senin adını kalbime yazdım yar
Aşkın sevdasından çok acı çekenden
Yanıpta kül olanların duasından sor

Unutmak kolay değildir unutamam
İçimden bir parçasın söküp atamam
Zamanla vazgeç desende vazgeçemem
Yanar yüreğim gözümün yaşındasın
Aşkın sevdasından çok acı çekenden
Unutulan sevdanın anısından sor

Aşklar yücedir sevenlere her zaman
Gerçek birliktelik asıl kutsal olan
Yükü sırtıma dağlar kadar yükledin
Ağustos sıcağında üşüyorum yar
Aşkın sevdasından çok acı çekenden
Sevdasından üşüyen dertlilerden sor

Ağla üstadım ağla sevdana zordur
Görmezki gözlerin ondan başkasını
Karşılık olurmu olmazmı bilinmez
Dua niyazdır yaradana tek çaren
Aşkın sevdasından çok acı çekenden
Ağlayan gözlerimin damlasından sor