yollara düşüp yürümek istiyorum
adımlarımın gidebildiği yere kadar
susadıkça suyumu içmek
acıkınca bir ağacın gölgesinde çıkınımı
paylaşmak istiyorum gözleri mavi
yol arkadaşımla hiç konuşmadan
ölümü düşünmek geliyor aklıma
Kaderde senden ayrı düşmek de varmış
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Devamını Oku
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
kutlarım harika bir paylaşım
Uykuların en derin köşesindeki gizlilik, yaşam; durgun limanların derinliğindeki sessizlik, ölüm... Bu gizlilik ve sessizlik arasındaki duygular ise yaşamın gerektirdikleri... Yüreğine sağlık.
çok güzel bir şiir olmuş kutlarım
bu hayat yolculuğunda ölüme yürüyoruz ve varacağımız yerin gizemi ruhumuzu ürkütüyor
şu daracık bedenimize o kadar çok yakıştırmışız ki ruhumuzu sanki ruh çıkınca bedenden artık biz biz olmayacagız gibi
güzel görmeli güzel düşünmeli mutlu olabilmek için bu hayatta
ölümü bile sevmeliyiz
saygılarımla
Ağabey tebriklerimle puanlayarak listeme almaktan başka bir de saygılarımı arz ediyorum.
Aşkın yoldaşları ., içlerinde., yüreklerinde kopan fırtınaların gürültüsünden ayrılık gibi., ölüm gibi diğer yol arkadaşlarının varlıklarını hissetmez bile... Sadece bütün dış sesler değil ., varlıklar bile anlamını kaybeder... Göz göze bakmak bile yeter...
Kaleminize sağlık sayın Talat Semiz...
uzun uzun yürümek belki terk edilmiş bir teknenin gölgesinde dinlenip yorgun ruhu dinlendirmek ve aklımıza gelen her bir şeyi sorgulamak... Yüreğin koyu karanlığında ve sevdanın rüzgarında sessizliği dinlemek... yürüyüşü başlangıcı ve sonu.. Toprak kokusu sinmiş ellerimizi...
ölümün kıyısını...
sevdanın dalgalar halinde gelip tene vuruşu...
ne yok tu ki bu sessizlikte...
Aşkın sessizliği en gürültülü olandır bence...
Sonsuz kutlarım bu güzel şiirinizi.
Saygılarımla..
Şiir hepimizin sesi olmuş adeta,hep böylesi sorgulamazmıyız kendimizi hayatı yaşadıklarımızı öfkemizi ve nefretimizi...Sonra elde avuçta ki tek gerçeği bir kez kez daha içerek ömür denilen yolda biraz daha yaklaşarak ölüme...hocam elelrinizden öperim...
Bu şiir ile ilgili 27 tane yorum bulunmakta