mevsimsiz açan bir çiçektin
dalından koparılmayı bekleyen
emanet duruyordun zamanın koynunda
harcın topraktı senin
suya hasretliğin bu yüzden
akıt gözyaşlarını kendin adına
çek setlerini dudağına
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
