Aşkın Rengi Mavi Düşünki Pembedir

'' Eskiden aşklar şöyle idi, böyle idi...'' diye anlatılan aşklara tanık olacak kadar büyümüşüm. Çünkü bu değişimin, bu ayrıcalığın en vurguncu, en yaralayıcı dozunu yaşayarak geldim buraya.

Eski ya da yeni, romantik ya da bir başka tanımla... Ne denli adlandırılır, ne denli tanımlanırsa tanımlansın.... Hangi kalıba sığdırır ve hangi renge boyanırsa boyansın aşk aşktır. Ve sadece iki kişilik bir duygu dünyasıdır.

Bence gerçek aşkın kök rengi mavidir. Eğer bunu bana dünlerde sormuş olsalardı yaş evresinin verdiği özellikle pembedir derdim. Oysa pembe, duygusal düş dünyasının rengidir. Eğer yarınlarda aşkın rengi ne olacaktır diye sorsalar, pembe ve mavinin karışımından doğan eflatundur derdim. Eflatun renginin daha ötesi ise küf renginin olcağını söylemeye gerek var mı.

Oysa bunun böyle olmadığı daha sonrasında anlaşılacaktır.
Bunu bir başka açıdan düşünerek anlatacak olursak; aşkın başlama noktasının pembe değil, gökmavi olduğundan söz etmek gerekir.. Bu süreci devam ettirirsek, mavi, lacivert ve küf mavisi evreler olarak anlatabiliriz... Tabiki bu benim düşünceme göre yaptığım yorumdur. Sizlerin daha değişik düşünceleri olabilir. Onları da okumak isteriz.

Düşler de öyle.
Pembeden, ateş rengine, Eflatun ve kahverengine uzayan yaş evresine göre düşsel renk armonisi gösterir...

Özetlersek.
Aşkın başlangıçtaki rengi gökmavi, bitişte ise küf mavisidir. Düş'ün başlangıçtaki rengi pembe ama bitişteki rengi ise kahverengidir

Aşk mavi bir sarmal içindedir.
Bulana aşk olsun