Aşkın Ölümü ve Dirimi

Kalbimden çıktığın zaman ölmüştün
Bulutlar hep ağıt yağdırdı sana
Ağlanacak halin vardı gülmüştün
Çırpındıkça battın ah anlasana

Terk edip gidişin mağrur ve asi
Sandın ki peşinden yıkılır dağlar
Senden sonra asıl aşk bana vasi
Zannetme gidince bu şehir ağlar

Yetim kaldı sanma sensiz geceler
Saçlarım uzuyor sensiz olsam da
Yıldızlar yeniden aşkı heceler
Aşktan aşka kaçıp, hep kaybolsam da

Sanma sen gidince yüreğim yorgun
Yalnızlık başımdan düşmeyen perçem
Sanma bu gözlerim tek sana vurgun
Belki yeni güller bitirir bahçem.

Şubat 2005, Aksaray