Aşkın Mahkeme Tutanakları! ..

’HERKES ÖLÜMCÜL BİR AŞKTAN YARALI KURTULABİLİR VE KAN KAYBEDEBİLİR...
KİMSE SİZE KAN VERMİYORSA SİZ KENDİ KENDİNİZE KAN VERİN...’

Ankara/Kızılay dolaylarında bir aşk ölü bulundu/faili ya da failleri henüz bulunamadı...
bu yüzden herkes kendine bir aşk sigortası yaptırmalıdır...
Sonra, karanlığın sonunda kimse kendini tekrarlayıp, taklit edemedi...
’Görgü tanıklarının ifadelerine göre, bu bir kendini gebertmeydi, kendini infaz! ’

Şimdi bir Ankara akşamı/saçlarından geçiyorum...
sonra, kaldığım yerden seni kaybetmeye devam ediyorum...
Sana esrik şiirler yazıyorum, şairi kadar ayakta duramayan şiirler...

/sen ki,bahar tadında yaşanan sevdaların sancılı sanığıydın/
bir namuzsuzun,
bir şerefsizin,
bir kalleşin,
yüzünde patlayan tokattın!

Şairler ve şiirler yalancıydı/dönmeyecektin!
Kendi tuzuyla kendi yarasını dağlayan şairler öldü!
hepsi şiir yürekliydiler.
artık yaralıdır şiirler, imgeler yaralıdır!
ellerin yok şiirlerde sevgilim/kelepçeye rehin ellerin...

Kimileri dublör kullanıyor, riskli ve ürkütücü aşklarına,
ben ise Ankara’nın ortasında sensizlikle flört ediyorum...
sen yoksun, ellerin yok-tutunduğum ellerin...

Katille, maktül arasında ki, o ince çizgiydik seninle...
Uçuruma asılı, birbirine tutunmuş illegal birer türküydük...
-ellerin yok-sevgilim-tutunduğum ellerin-

Apansız gelen kırgın ayrılıklarda sancılandı kalbimiz!
aşk nakavt etti bizi, yenildik!
evet yenildik! daha çok yenileceğiz...

Kendim için bile büyük bir tehlikeyim artık...

Seni unutmayı yasaklıyorum kendime.
sensizliğin mahzeninde ölümü küçümseyip,
yeni intiharlar tasarlayarak;
gülüşlerimi gasp eden hayatı kendime yasaklıyorum!

Aşkın mahkeme tutanaklarında, gereği düşünülür
ve söküp alırlar seni şahdamarımdan...

Oysa nasıl ayrılır dı ki,
bir türkü ezgisinden,
bir rüya uykusundan,
bir şiir öyküsünden,
bir şair hüznünden,
ve nasıl ayrılır dı?
bir nota şarkısından?

Bu yüzden kalbimde ıssız bir kadın ağlar!
kalbime sokulan eski bir türkü ayaklanır,
sicilimi bozar, illegal makamında.
bu yüzden yüreğim hep uzaklara kaçar!
sonra hem katil olurum, hem kurban!

hani ellerin nerede!
ellerin yok sevgilim/beni kurban eden/seni katil yapan ellerin...

/Birdal ERDOĞMUŞ/2001/ANKARA/