Karlı Dağlar Şiiri - Nihat Kuruyer

Karlı Dağlar

Sana gelmek için karlı dağları
Zincire vurulmuş ayaklarla aştım
Dereler geçtim
Tepeler aştım
Düz ovaya geldiğimde,
Ne gelen vardı, nede bir giden
Kafam tam on numara olmuştu
Sevdası yamuk bir yürekten
Dümeni tam, dünyaya selam olsun.

Şimdi geri dönmek vardı.
Demir sürgülü zindanlara.
Yarım loş ışıklar altında
Yüreğimdeki kirli aşkları yazmaya.

Aslında aradığım mahşer-i huzurdu.
Karlı dağların ardında
Ne demir parmaklıklar
Ne de aşkın kirli halini
Yazmak vardı aklımda.

Yola koyulduğumda kar yağmaya başlamıştı
Kapanıyordu ayak izlerim
Çakal sessizliğinde
Karlı dağlar gülüyordu yüzüme
Tükendim, ben tükendim.

Kalemi alsam, ellerim titrer
Silgiyi tutsam, gönlüm razı gelmez.