Aşkın Kırık Camlarından Sızan Hüzünü Şii ...

Bir akşam üstü, güneşin son ışıklarıyla yıkanmış bir odada,
Senin gözbebeklerinde kaybolan sözcüklerimi aradım.
Belki de aşk, tam o kaybolduğum yerde başladı,
Çünkü ben suskunluğumu bir şarkı gibi söyledim, sen ise dinlemedin

O akşam, rakı şişesinin dibinde kaybolmuş gülüşlerimizle başladı her şey
Benin dudaklarımda asılı kalan sözler, senin avuçlarında eriyen zaman,