Askin Kazanciyla Şiiri - Seyfi Karaca

Ask kazancina gönül tokluguna
Ne vardigini bilr irmak ne durdugunu saat
Ve akip gidiyorsa böylecede zaman
Cok kalma dolunayin yamacinda üsümeye basladi gökyüzü
Yoksulda hasretin
Calida sefilde sonbahar ve kuslar
Sürer böylecede devran, yoklukta yitikte büyür gidersin
Yunup yikandigi sularda kükreyip köpüren caglayanlarca
Bulanmis bir nehrin coskusu gibi dagilan aklima dolanan gizdeki sihir
Sormuyorum bile senden baska kim olsun sabaha dönen
Ve her vakit bir önceye yaren, damar yoklar iz sürerse geceye
Dagda keklikle maral gezen yerdedir uzak
Daha uzaksa daglarin ötesinde güz topragi sürüp savuran degirmen
Bazi yolcu bazi hanci ciyden cigdan koparak
Yalnizliga sohbet katar gibi ciyden cigdan askinsa kazancina
Böylece sen sevgili ben sefil,
Cakirkeyiflerde kimimiz kimsemiz

Ekim / 21