Aşkın İradesi
Bu şehir yok aslında. Biz ona anlam vermezsek,
Taşları da susar, sokakları da. Ama sen ve ben,
Adımlarımızı atarken var ediyoruz onu.
Çünkü aşk, bir coğrafya değil; Bir iradedir.
Çınarların gölgesine sığmadık biz,
Onlar sabırla bekledi, biz ise ateşle yaşadık.
Onların kökleri toprağa uzanır,
Bizim köklerimiz ise
Birbirimizin yüreğine kazındı.
Çınar güçlüdür çünkü kök salar,
Ama biz daha güçlüyüz çünkü köksüzken bile ayakta kalırız.
Özlem, zayıflık değildir. O, taşan bir fazlalıktır;
Taşan bir nehrin kendi yatağına sığamaması gibi.
Ben seni aramam, çünkü aramak eksikliktir.
Ben seni var ederim, çünkü sevmek yaratmaktır.
Zaman mı? Zaman bizimle oyun oynar sanır.
Ama biz zamanı yendik çoktan.
Her bakışında bir sonsuzluk yaratıyorum.
Her dokunuşunda ebedi dönüşü yeniden yazıyorum.
Ve her defasında ilk defa seviyor gibi,
Delice, korkusuzca ve yeniden başlıyorum.
Aşkın şehri, bir haritada bulunmaz.
Çünkü o şehir, benim sana bakarken kurduğum evrenin ta kendisidir.
Ve çınarlar mı? Onlar sadece bizim geçiciliğimize karşı dikilmiş birer yanılsamadır.
Oysa biz, geçiciliğimizle bile sonsuzuz.
Aşk
Kayıt Tarihi : 11.2.2025 14:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!