Aşkın İpin de Sallanan Adam
Ben Hallac’ım,
aşkın sokağında benliğimden soyundum.
“Enel Hak” dedim
çünkü içimde Allah’tan başka kimse yoktu.
Sustum,
çünkü kelimeler yetersizdi,
aşk susmayı öğretti,
susmak da can vermeyi.
Bir darağacına yürüdüm çıplak ayaklarla
her adımda içimdeki “ben” azaldı,
Hak çoğaldı.
İşte bu yüzden
ağacın tepesinde ben değil,
aşk sallandı..
Gönülçerağim
Azra Nimet Öner
Kayıt Tarihi : 2.6.2025 16:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!