Aşkın İpin de Sallanan Adam
Ben Hallac’ım,
aşkın sokağında benliğimden soyundum.
“Enel Hak” dedim 
çünkü içimde Allah’tan başka kimse yoktu.
Sustum,
çünkü kelimeler yetersizdi,
aşk susmayı öğretti,
susmak da can vermeyi.
Bir darağacına yürüdüm çıplak ayaklarla
her adımda içimdeki “ben” azaldı,
Hak çoğaldı.
İşte bu yüzden
ağacın tepesinde ben değil,
aşk sallandı..
 Gönülçerağim 
Azra Nimet Öner 
Kayıt Tarihi : 2.6.2025 16:42:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!