Aşkın Halleri Şiiri - Emre Ozoran

Tuğlaların arasından sevmelisin beni
Elin harca bulanmalı toz toprağın arasında
Dilinde terkediş bir türkü olmalı
Yanık yanık söylemelisin istediğinde
'Sen beni hiç sevmedin! ”
Yalan değildi sözlerin
Ellerin bu günahı işledi

Mermerden bir heykel saygısızlık,
Biz yonttuk hatırla burnunu.
Bir sen kırdın bir ben,
Bir sen bir de ben parçaladık ruhunu gölgenin.
Salıverdik kederleri.

Dalınır mı geceye düşünceden geçer gibi,
Sözler gözlerden çok yalan söyler mi?
Şişenin mantarı dostumdur benim,
Tadarız zevki ama kavuşulmazlıktır aşkımız.
Kırmızılığa vurgunuz, kandır o, nefestir ağır ağır.
Üstüme örtüdür, sıcaklık insanı terletirken.

Sen hiç günah işlemedin mi?
Hiç öpüşmedin mi sevmeden?
Yalan da mı söylemedin?
Yanlış vücutlara el sürmedin mi?

Günahların seni kovalayacak
Kanatıncaya kadar...