Aşkın Gözyaşları Şiiri - Deniz Gece Mavisi

O gün ilk kez bir mektup almıştım senden,
Yıllar yıllar sonra ik defa!
Daha açmaya çalışırken başlamıştı heyecanım,
Ben mektup sanmıştım meğer davetiyeymiş..!
Evleniyormuşsun...
Sesim titredi okurken.

Bir zamanlar adımın yanına en çok yakistirdigin soyadın,
Sanki affet beni der gibi hüzünlüydü,
Ağlamaktan okuyamamıştım bile nerde, hangi gün, saat kaç ta?
Fırlatıp atmıştım çekmeceye.

Bana ilk seni seviyorum dediğin gün,
Nasılda heyecanlıydın,
Kelimeleri üçer beşer yutuyordun.
Hele ilk elini tuttuğum da o bakışını hala unutamamiştim.
Şimdi o ellerin başkasının elini tutacak,
O gözlerinin başkasının gözüne bakacak,
sen başkasının olacaksın bunları düşününce çıldıracak gibi oluyordum.
Tam bir hafta vardı düğüne,
Hazırlanmalıydım...

Günler günleri kovaladı ve nihayet düğün günü gelip çatmıştı.
Beyaz tek omuzu açık bir kıyafet seçmiştim simli ayakkabılar
Ve senin o çok sevdiğin kırmızı rujum.
Omuz başlarımdan öpmeyi çok severdin onlarıda açıkta bırakmıştım, biraz kıyafeti çekistirerek,
Saçlarımı sevdiğin gibi toplamıştım,
Bir zamanlar çekip çekip öperdin
Ve bana aldığın o kalpli kolye içinde, ikimizin resmi olan onu da boynuma takip salonun yolunu tutmuştum.

Yol mu bu kadar uzundu, yoksa ben mi çok yavaş gidiyordum, hiç anlamasam da
Kendimi nikah salonunun önünde bulmuştum.
Kapıda annen ve baban konukları karşılıyordu,
Annen beni görünce utancından kızarıyor, baban ise kravatın verdiği rahatsızlıktan mı yoksa, yüzüme bakamamanın verdiği
huzursuzluktan mı, sürekli derin derin nefes alıyordu.
ve sustuk.
Suskunluğu merhaba diyerek bozdum,
Kuru dilinin ucuyla söylenmiş bir hoşgeldinin ardından salona giriyorduk.

Az sonra yıllarımı sevgisiyle heba ettiğim adam evlenecekti,
Neden buradaydım ve neden gelmiştim,
Evet dedim içimden ona söyleyecek tek bir kelimem var!
Nihayet karşımda gördüm seni,
Sanki ipi başkalarına emanet edilmiş bir kuklaydın,
Yüzüme bir bakışın vardı, gel kurtar beni der gibi ama artık çok geçti..!
-Nikah memurunun o demli sesi sizi karı koca ilan ediyorum,
İşte o anda yıkılıyordum ama ayakta kalmalıydım,
Bir damla yaş geldi gözlerimden, gelin seni öperken uzandım tuttum elini,
Al götür beni demek geldi içimden nereye götürürsen götür.
Ama diyemedim ve sen yavaş yavaş gelinliğini sürüyen gelinle gittin,
o an sadece silgi olmak istemiştim
Ama olamadım.

Yıllar sonra duydum ki, bir kızın olmuş
Ona benim adımı vermişsin,
Gözleri deniz mavisi,
Saçları altın sarısıymış,
Ne hayallerimiz vardı bir kızımız olacaktı
Burnu bana, kirpikleri sana benzeyecek ti
Kısmet değilmiş.

Yaşlı teyze bir ara uykuya daldı
Ve elindeki defteri düştü yere, alıp okuduğumda doldu gözlerim meğer ne çok sevmiş onu!
Yazının sonun da bir kelime dikkatimi çekti (Aşkın gözyaşları) ve bir soru takıldı kafama neden kavuşamadılar? Kafamdaki sorulara cevap bulmaya çalışırken, yaşlı teyze uyandı hemen bir telaşla aldı defteri elimden.

Sordum ona,
-Neden kavuşamadınız teyze yoksa sevgisi yalanmıydı?
Gözlerini kocaman kocaman açıp
Bana dediki!
-Sevgisinden bir saniye şüpheye düşmedim o çok sevdi beni.
-O zaman neden ayrıldınız?
Yaşlı teyzenin gözleri doldu ve
-Ona hiç sevdigimi söylemedim hep içimde sakladım,
O ise beni kaybetmemek için hep sakladı sevgisini yıllar böyle gelip geçti
Bir gün tam söyleyecektim annesi (Sus dedi bizde evlilikler akraba ile olur dışarıdan gelin almam ben. Herşeyim senin olsun yeter ki, oğlumu alma benden, canimi iste ama oğlumu isteme) dedi.
Bende bir anneyle oğulu ayıramazdım ve onu terkettim ayrılırken ona bir yalan söyledim
-Seni hiç sevmedim çok denedim ama sevemedim biz dost kalalım.

Yaşlı teyzenin göz yaşları durmak bilmiyordu, sarıldık ve beraber ağladık.
Hemen Adnan geldi aklıma, bende ona seni seviyorum dememiştim hiç ve aradım.
-Seni seviyorum dedim, evet seviyorsa söylemeli insan son pişmanlık fayda etmiyormuş.
Ah teyzem keşke söyleseydin keşke
25.03.2024 16:30